24-01-2021
Bron: Clubblad nummer 4 - 2020
Door: Henri Walterbos
Als je bezig bent met terugkijken op 40 jaar clubblad dan passeren vele namen de revue. Eenieder die ooit iets voor het clubblad heeft gedaan heeft zijn/haar steentje bijgedragen aan het uitdragen van onze club. Zij zijn er allen met elkaar verantwoordelijk voor dat toch eigenlijk wel ieder lid iedere keer weer uitzag naar het clubblad. En dat is na 40 jaar nog steeds het geval. Dat doet ons deugd.
Bijzondere ontmoetingen en verhalen, leuke rubrieken. Vaak voorzien van passende foto’s, of zoals ook jarenlang voorzien van een tekening/cartoon van de hand van Jos Lensink. Jos was decennialang op vele fronten actief binnen de club. Een groot Grolman, uit misschien wel de ‘gouden generatie Grolvrijwilligers’.
Altijd in de luwte. Niks geen poeha, altijd vrolijkheid. Leider, bestuurslid Supportersclub, creatieveling in de wagenbouwgroep, en tal van losse projecten waarbij je nooit tevergeefs een beroep op hem deed. Een verbinder bovendien. Ook is hij een van onze trouwe bezorgers. Tegenwoordig zien we hem als opa op zaterdag weer op het sportpark lopen. Alsof ie nooit is weggeweest. “Laatst was ik een keer naar Boris kijken, riep Annelies me al van ver. ‘Hee Jozo, kom ie effen koffiedrinken?’. Dan praat je zo weer verder alsof je er gisteren nog was en praat je weer met velen die ik ken. Dat vind ik wel mooi aan de Grol.”
Jos maakte jarenlang tekeningen voor het clubblad. Soms aan de hand van een verhaal dat een redacteur geschreven had of soms enkel een onderwerp dat speelde op dat moment. Altijd weer van hoogwaardige kwaliteit, een knipoog en zeer origineel. Het tekenen lijkt hem gemakkelijk af te gaan, maar om iets te bedenken en dan origineel uit te beelden, dat viel hem niet altijd mee, bekent hij. “Soms kwam ik niet aan de gang, stelde ik het maar weer uit. Net als voor deze gelegenheid.” Een stukje onzekerheid, maar wat maakte hij fraaie dingen. Hij heeft veel bewaard. Ineens komt hij met een stapel tekeningen aanzetten waarvan ik me er nog veel herinner. Kleurplaten voor vele Grol-sinterklaasfeesten, voorkanten van voetbalkampboekjes. Moeilijk kiezen om af te beelden. “Ik werkte veel samen met Gerard Hoenderboom die de opmaak in het begin verzorgde maar daar enorm veel werk mee had. Knippen en plakken, bezig zijn op de lichtbak. Hij leerde me veel want ‘as ik ‘ns neet kan dan wet ie in ieder geval hoo ’t mot.’ Het was altijd passen en meten. Kwam ik weer een keer met een veel te grote tekening aan, werd hij er druk mee om te verkleinen, maar het stond er altijd scherp in.”
Zijn stapel tekeningen en andere kunstwerkjes is indrukwekkend. “Ik denk dat ik al het materiaal dat ik voor Grol maakte maar een keer afsta aan het Grol-archief. Dan blijft het tenminste bewaard.” Uit zijn brede arsenaal een aantal voorbeelden.
‘Gejaagd door de Grolse wind’
De tocht met de platte wagen rondom Beltrum als onderdeel van het eindfeest voor Grol 1 en 2, na een degradatie van Grol 1 naar de 4e klasse, midden jaren 90, deed veel stof opwaaien in de regionale media. Het werd als arrogantie en neerbuigend richting Beltrum neergezet, maar dit was geenszins het verhaal. Allesbehalve. Het was juist als zelfspot bedoeld van ‘kijk ons eens, het grote Grol. We moeten volgend jaar gewoon naar Beltrum toe. We gaan alvast terrein verkennen’. Ondergetekende zat zelf in de organisatie van het feest namelijk. Ook werd ikzelf op zondagmiddag gebeld door De Gelderlander waarin ik dat uit de doeken deed. Een geheel ander verhaal werd in de krant geschreven. Raymond Willemsen zijn paradepaardje. Hij refereert er nog steeds aan. Maar wat was het een geweldig feest, in en rondom gastvrij Beltrum.
‘Gewonnen? Nee…afgelast!’
Voor velen een bekend verhaal. Als een wedstrijd afgelast werd, was het niet altijd voor iedereen vanzelfsprekend om dan weer huiswaarts te keren. De kantine was open of er werd een horecazaak in nabije omgeving aangedaan. Zelf ooit bij een afgelasting van Grol 11 om 12.00 uur al eens voorop in de polonaise gelopen bij het frühshoppen in Beltrum.
‘Luliezer’
Ook Grolcoryfeeën werden getekend, zoals hier Hennie Schovers. Veelal spreekstalmeester bij diverse Grolactiviteiten.
‘Groltekkels’
De Groltekkels, grappige, soms stekelige opmerkingen uit eigen geledingen. Jos tekende het logo. Het aantal Tekkels neemt af, horen we wel eens. Klopt, maar de lezers zijn ook degenen die ze aanleveren of redactieleden tippen. Als dit niet gebeurt, dan ook geen Groltekkels, of heel weinig.
‘Trainer wij willen graag voetballen’
Een tekening die weergeeft dat trainers, vaak tot verveling van spelers, te vaak tactisch en theoretisch bezig waren. Iets van alle tijden.
