Nieuwjaarstoespraak 7 januari 2007

07-01-2007

Geachte dames en heren, beste vrienden en vriendinnen van de S.V. ‘Grol’!

 

Met z´n allen leven wij in een wereld waarin veel wordt gesproken, veel wordt gediscussieerd over normen en waarden. Bij al die gesprekken, bij al die discussies is er altijd één woord, beter gezegd: één begrip dat constant opduikt en dat is respect.

 

Onlangs las ik in een tijdschrift een artikel, dat uitsluitsel gaf over het gegeven hoe er heden ten dage door jong en oud wordt gedacht over en wordt omgegaan met respect.

En in dat bewuste artikel trof ik een zinsnede aan, die ik u zeker vandaag niet graag wil onthouden:

‘Niemand hoeft respect te verdienen, want dat hoor je gewoon van iedereen te krijgen. Alleen wanneer jij niet goed met anderen omgaat, kun je verwachten dat het respect steeds minder wordt.’

 

Nu wij met z’n allen niet alleen privé, niet alleen zakelijk, maar ook in verenigingsverband, in dit geval als leden van de sportvereniging ‘Grol’, aan het begin staan van weer een nieuw kalenderjaar, wil ik deze Nieuwjaarstoespraak gaarne zien in het teken van het hebben van respect voor elkaar!

Respect betekent: ‘Niet doen wat jij zelf ook niet zou willen dat een ander bij jou doet.’

 

Als voorzitter van deze prachtige club: de sportvereniging ‘Grol’, wens ik u allen mede namens mijn collega bestuursleden een heel gelukkig, sportief en vooral gezond nieuwjaar.

Ik hoop dat het u persoonlijk, uw gezin en uw familie erg voorspoedig zal gaan in 2007.

Daarnaast hoop ik tevens dat wij als vereniging een goed, erg succesvol en sportief jaar zullen beleven.

Dat het ons allemaal heel goed mag gaan!

 

Ook het jaar 2007 biedt ons weer 12 maanden, 52 weken, maanden en weken waarin de internationale, nationale en ook de gemeentelijke en dichterbij de plaatselijke voetballerij ons weer ontelbare mooie en onvergetelijke momenten gaat brengen.

Zoals bij praktisch alle sporten, gaan winst en verlies ook bij voetbal hand in hand. Daar verandert ook in het jaar 2007 niets aan. Dit betekent dat er in dit nieuwe jaar weer veel winnaars zullen zijn en minstens zoveel sportieve verliezers.

De manier waarop een sportman of een sportvrouw zijn of haar verlies verwerkt, zegt alles over zijn of haar karakter en zegt dus alles over een stukje respect voor elkaar!

 

De afgelopen jaren hebben we op en rond het voetbalveld te maken gehad met vreemde karakters, die leidden tot ongewenste reacties op situaties die zich tijdens een wedstrijd voordeden.

Spelers reageren op een actie van een tegenstander, trainers ageren tegen een beslissing van een scheidsrechter, het publiek laat verbaal erg duidelijk weten wat ze van een speler, trainer of scheidsrechter vindt en zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

Kortom, iedereen vindt wel iets van een ander.

Maar al die meningen op en rond het voetbalveld druisen tegen elkaar in. In een sfeer van gezonde rivaliteit is dat geen probleem. In een geladen sfeer kunnen die partijdige meningen wel eens ontaarden in taferelen die we liever niet op en rond een voetbalveld zien.

Opstootjes, spreekkoren en zelfs molestaties zijn helaas te vaak terugkerende verschijnselen die geen reclame vormen voor de mens anno 2007, voor de moderne mens.

Bovendien staan deze op en rond een voetbalveld niet thuis horende zaken ook nog eens helemaal haaks op de betekenis van het begrip respect!

 

Nu is het vanzelfsprekend niet mijn bedoeling om hier een soort klaagzang te houden, want bij uw, mijn en onze sportvereniging ‘Grol’ valt het gelukkig nog wel mee.

Een en ander neemt niet weg dat het vandaag bij deze gelegenheid een goed moment is om een waarschuwende vinger op te steken richting de regisserende krachten achter dit zich in dit land erg intensief verspreidende negatieve maatschappijverschijnsel.

 

Waar ik mij wel zorgen over maak bij onze vereniging, is het gedrag van de ouders. De verbale en ook non-verbale activiteiten van een aantal ouders en verzorgers van jeugdleden gaan soms te ver en zijn daarom in mijn beleving niet te tolereren.

 

In dit steeds vaker voorkomende gedrag zitten een tweetal negatieve aspecten, die serieuze aandacht behoeven.

Zo leidt het schreeuwen en schelden vanaf de zijlijn door de ouders bij hun eigen kinderen tot faalangst.

Kinderen worden er gespannen van, durven soms geen bal meer te schieten en weten in bepaalde voetbaltechnische en andere situaties niet meer wat er van hen verwacht wordt.

En wat de hoofdrolspelers, die een en ander veroorzaken, niet weten is dat dezelfde kinderen vanaf de leeftijd van circa 9 jaar het verwerpelijke gedrag van hun ouders gaan kopiëren met alle gevolgen van dien.

 

Een tweede negatieve aspect in dit gedrag is de wijze waarop ouders en verzorgers van kinderen tegenwoordig menen jeugdtrainers en elftalbegeleiders te moeten bejegenen en dan met name negatief en ongepast te moeten aanvallen.

Daarover bereiken mij als voorzitter de laatste tijd steeds meer klachten. En ik moet u zeggen dat die berichten mij erg tegen de borst stuiten.

Trots zijn wij immers met z’n allen op onze club, trots zijn wij op ons omvangrijke vrijwilligerskorps. En erg trots zijn wij op onze jeugdtrainers en jeugdleiders, die geheel belangeloos vrije tijd, erg veel vrije tijd opofferen om al die geledingen binnen onze voorbeeldig functionerende jeugdafdeling in goede banen te leiden.

En dan mag het toch niet zo zijn dat een aantal ouders en verzorgers dit belangrijke vrijwilligerswerk proberen te torpederen en het vele plezier van onze altijd erg actieve en ook nog eens onmisbare kaderleden proberen te verpesten.

Beseffen diezelfde ouders en verzorgers eigenlijk wel hoeveel tijd en energie deze vrijwilligers in de vorming en opvoeding van hun eigen kinderen investeren?

Laten wij ook hier eens beginnen met het tonen van meer, veel meer respect voor elkaar!

 

Nog even terug naar 2006.

Ook als sv Grol hebben wij andermaal een weliswaar erg druk, maar tegelijkertijd goed jaar achter de rug.

 

En wanneer ik samen met u alle gebeurtenissen van 2006 in de wereld, in ons eigen Nederland, in onze eigen gemeente Oost Gelre en bij onze eigen sportvereniging ‘Grol’ de revue zou laten passeren, komen wij ongetwijfeld tot de conclusie dat het in ons leven met name gaat om respect voor elkaar!

 

Respect in combinatie met de twee a’s van aandacht en acceptatie, daar gaat het allemaal om.

Dit in uw privé-leven, in uw werk, alsook bij de club, in dit geval de sportvereniging ‘Grol’.

Dat vraagt van iedereen persoonlijk een grote inzet:

van individuele burgers, van maatschappelijke organisaties en instellingen, van politieke groeperingen, maar ook van ons als verenigingsmensen, leden van de club, aanhangers van ‘de Grol’!

 

Het jaar 2007 is inmiddels al weer in volle gang.

Dat geldt ook voor onze vereniging.

Mede naar aanleiding van diverse in gang gezette nieuwe ontwikkelingen, wordt er van onze vereniging en dus van ons als bestuur niet alleen veel inzet, dus werk en tijd, maar ook veel inventiviteit en vooral veel alertheid gevraagd.

Heden ten dage worden er op alle mogelijke terreinen erg veel eisen gesteld aan een vereniging en zeker aan een dergelijke grote vereniging als de onze.

 

Beste mensen, evenals vorig jaar tijdens mijn Nieuwjaarstoespraak in dit mooie en gezellige sportcafé kan ik ook nu zeggen:

‘Het gaat goed met onze mooie club!’

Wij zijn een gezonde vereniging, die de zaakjes niet alleen, financieel, maar ook organisatorisch en sportief goed voor elkaar heeft. Met elkaar hebben wij een prachtige vereniging, waarbinnen de leden dicht en als het moet heel dicht bij elkaar staan. Wij zijn er voor elkaar in goede tijden, maar wij zijn er ook voor elkaar in slechte tijden. Hulde en hartelijk dank daarvoor.

 

Sportief, of zo u wilt voetballend, of zo u wilt prestatief gezien, en daar gaat het uiteindelijk allemaal om, draait de club goed.

Onze hoofdmacht kende als gevolg van diverse omstandigheden een enigszins wisselvallige start in de tweede klasse J van de KNVB, maar gelet op het aanwezige potentieel, het aanwezige talent, alsmede gelet op de wijze waarop men zeker de laatste tijd met elkaar omgaat en elkaar weet te vinden, heb ik en met mij het gehele bestuur het volste vertrouwen in een goede afloop van de voetbalcompetitie 2006-2007.

Ondanks dat wij als bestuur best wel kanttekeningen kunnen plaatsen bij de prestaties van enkele teams bij zowel de senioren- als de jeugdafdeling, zijn wij in zijn totaliteit best tevreden over de prestaties tot op heden van de prestatieve en recreatieve teams bij de senioren, alsmede over de selectie- en overige teams binnen de jeugdafdeling.

 

Chapeau derhalve aan het adres van al onze trainers, elftalbegeleiders, verenigingsscheidsrechters, assistent-scheidsrechters, verzorgers, fysiotherapeuten en anderen.

Wat onze trainers betreft, hebben wij als bestuur inmiddels het contract met onze hoofdtrainer André Simmelink uit Doetinchem met één jaar verlengd.

André is derhalve ook in het seizoen 2007-2008 de technisch hoofdverantwoordelijke binnen onze club.

De trainersposten bij de overige prestatieve teams, zoals Grol 2 en Grol 3, komen de komende weken aan bod.

Keeperstrainer Piet Arets blijft ook in het seizoen 2007-2008 aan onze club verbonden.

Piet gaat dan al weer zijn negende seizoen in bij onze vereniging.

Niet zo verwonderlijk derhalve Piet, wanneer jij stelt:

‘Bij deze club voel ik mij helemaal thuis!’

 

Bij de jeugdafdeling zijn mede door toedoen van ons erg actieve jeugdbestuur onder leiding van Marco Frank, alsmede dankzij de vorstelijke inbreng van hoofdbestuurslid technische zaken Ben Bomers en jeugdcoördinator Jos Porskamp reeds de contracten van een drietal jeugdtrainers verlengd met één jaar, te weten:

Arréan Arink als trainer/coach van de A1-selectie,

Walter Vrijdag als trainer/coach van de B1-selectie en Robert Olijslager als trainer/coach van de C1-selectie.

 

Gelukkig hoef ik niet uitvoerig uit te wijden over alle geledingen binnen onze vereniging. Waarom niet zult u zeggen?

Nou omdat ze allemaal voortreffelijk functioneren.

Ik denk daarbij aan de verschillende besturen, de verschillende commissies, de vrijwilligers- oftewel woensdaggroep, de terreincommissie, de Supportersclub, de V.S.V.G., de commissie clubblad, de PMB, de dames schoonmaaksters, de damesgroep BIB, oftewel BIB-HA en ga zo maar door.

 

In 2007 staan er weer veel zaken te gebeuren.

 

Ik wil het deze keer eens niet hebben over onze samenwerking met het gemeentebestuur, over zaken als harmonisatiebeleid, subsidiebeleid, accommodatiebeleid, privatisering en ga zo maar door, over de gesteldheid van de velden, over de eventuele komst van kunstgras, over onze verdere plannen t.a.v. het sportpark ‘Den Elshof’ en over onze samenwerking met zustervereniging Grolse Boys en andere sportverenigingen.

 

Wel roep ik u als voorzitter allemaal op om aan de door mij aan het begin en tijdens deze toespraak regelmatig genoemde belangrijke levensregel als het tonen van respect voor elkaar in het nieuwe jaar 2007 de nodige aandacht te besteden en dat niet alleen in individueel verband, maar ook in groeps- of teamverband.

Heb respect voor uw medemens, voor degene binnen de club die zich op zijn of haar manier inzet voor het wel en wee van de club.

Want ik zeg het nogmaals:

‘Wat hier allemaal dag in, dag uit gebeurt lijkt zo normaal, maar is helemaal niet zo normaal. Laten wij daar in dit nieuwe jaar nog eens goed bij stil staan.’

 

Ook in 2007 blijf ik rekenen op de medewerking van u allemaal.

U mag van ons als bestuur en van mij als voorzitter in het bijzonder het nodige verwachten, maar het bestuur en ik als stuurman van de club verwachten daarentegen van u veel medewerking en begrip!

 

Blijf allemaal gezond en dank voor uw aandacht!

 

 

 

Groenlo, 7 januari 2007,

Theo Huijskes, voorzitter.